Koleżeństwo jest istotną sprawą w życiu każdego młodego człowieka. Daje poczucie bezpieczeństwa i akceptacji.

Przyjaźń to coś wielkiego. Coś, co nie zdarza się zbyt często. Przyjaźń to głębokie uczucie łączące dwoje ludzi. Przyjaciele zawsze mogą na sobie polegać, wiedzą o sobie z reguły wszystko, nie mają przed sobą sekretów ani tajemnic, radzą się siebie nawzajem. Często traktują siebie jak kolejnego członka rodziny. Posiadać przyjaciela to ogromny skarb. Przyjaźnie z reguły nawiązuje się w okresie szkolnym. Niektóre trwają całe życie. Uczucie to było pięknie przedstawione w książce pt. „Mały Książę”, w której główny bohater oswoił lisa, a co za tym idzie stał się jego przyjacielem. Wtedy też lis zdradził małemu chłopcu sekret: „Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu”. I tak właśnie jest z przyjacielem. Nie liczy się jego wygląd, ale wnętrze, dusza i charakter.

„Kolega – towarzysz pracy, nauki, zabawy; kumpel, znajomy, kompan.”
„Przyjaciel – człowiek pozostający z kimś w bliskich, zażyłych stosunkach; powiernik, druh”

Relacje z rówieśnikami to istotny element procesu socjalizacji, który pozwala na przyswojenie sobie zasad panujących w grupie i w społeczeństwie.

Zdobycie umiejętności współpracy z innymi w dużej mierze wymaga kontaktu z grupą rówieśników.

Dzięki grupie rówieśniczej tworzymy obraz własnej osoby, konsolidujemy poczucie własnej wartości. Im wyższa popularność w grupie, tym wyższa samoocena. Dzięki grupie uczymy się akceptowania norm i podporządkowywania się im oraz tworzenia własnych zasad postępowania. W sposób naturalny rozwijamy własną aktywność społeczną, uczymy się kształtowania więzi z innymi, inicjujemy interakcje społeczne, uczymy się dialogu, konwersacji, dyskutowania, aktywnego słuchania, analizowania argumentów, integrowania różnych punktów widzenia, kompromisu, negocjacji i rozwiązywania konfliktów. Grupa społeczna umożliwia zaspokojenie potrzeby akceptacji, aprobaty i uznania oraz daje poczucie przynależności do większej społeczności.

Nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów z innymi ludźmi to kolejna umiejętność, którą zdobywamy stopniowo. Umiejętności interpersonalne, takie jak negocjowanie, rozwiązywanie konfliktów i ustalanie różnych spraw, przydadzą się w dorosłym życiu, gdzie są bardzo wysoko cenione.

Pozytywne relacje z rówieśnikami i pierwsze przyjaźnie pozwalają na budowanie więzi, uczenie się zrozumiałej i płynnej komunikacji oraz wyrażanie własnych potrzeb i ocen. Każdy, kto często rozmawia i jest w kontakcie z innymi, jest bardziej otwarty w wyrażaniu uczuć, a także ma mniejsze opory przed innymi ludźmi.

KRÓLESTWO ŻYCZLIWOŚCI, czyli krótka bajka o tym, jak być powinno”

Dawno, dawno temu, gdzieś na krańcu świata, leżało królestwo ŻYCZLIWOŚCI. Dziwne to było królestwo. Wszyscy sobie w nim pomagali. Nie było kłótni, walk. Dzieci nigdy sobie nie dokuczały, a w szkole zawsze było wesoło. Obcy zupełnie ludzie pozdrawiali się przyjaźnie na ulicach. Wszyscy byli zawsze uśmiechnięci i mili dla siebie. Panowała uczciwość. Nie było oszukiwania i napadów. Ludziom żyło się tam wspaniale. A także zwierzętom, których tam było pełno. Prawie codziennie mieszkańcy królestwa urządzali sobie bale. Byli na nie zapraszani wszyscy mieszkańcy bez wyjątku. I tak mogłoby być już zawsze, ale… Pewnego dnia do królestwa ŻYCZLIWOŚCI przyleciał czarodziej z położonego bardzo daleko stąd królestwa NIEŻYCZLIWOŚCI. Był bardzo zdziwiony tym, co tu zobaczył. To niewiarygodne mówił chodząc po ulicach królestwa. Oni wcale się nie kłócą, nie sprzeczają, są wiecznie uśmiechnięci. I co z tego mają? Czy ktoś im za to płaci? A może tak pracują na wyższe emerytury? Nie podoba mi się to, narzekał. Muszę to zmienić, postanowił wreszcie czarodziej z królestwa NIEŻYCZLIWOŚCI. W moim królestwie ludzie tak pięknie się kłócą ze sobą, nie odzywają się do siebie całymi tygodniami. Nikt do nikogo się głupio nie uśmiecha na ulicach. Od tej chwili w królestwie ŻYCZLIWOŚCI zaczęło dziać się źle. Najpierw z królestwa uciekły wszystkie zwierzęta. Zrobiło się ciszej i smutniej. Ludzie chodzili ulicami zasmuceni, mieli opuszczone głowy i smutne oczy. Czarodziej z królestwa NIEŻYCZLIWOŚCI zacierał ręce z zadowolenia. Coraz milej, coraz milej, powtarzał niestrudzenie, robi się prawie jak u mnie… A w królestwie ŻYCZLIWOŚCI (?) robiło się gorzej i gorzej. Mieszkańcy obrażali się na siebie bez powodu, byli dla siebie bardzo niemili, krzyczeli na siebie choć nie musieli, a nawet bili i poszturchiwali. Tak działał czar rzucony przez czarodzieja z królestwa NIEŻYCZLIWOŚCI. Wszyscy mieszkańcy bez wyjątku byli pod wpływem czaru czarodzieja. I nie wiadomo jakby się to skończyło, gdyby nie narodziny nowego obywatela królestwa ŻYCZLIWOŚCI. On jeden nie był zaczarowany, bo w chwili czarów, nie było go jeszcze na ziemi. Kiedy się urodził i krzykiem oznajmił, że już jest, wszyscy zobaczyli, że w ręce trzyma kamyk w kolorze niebieskim. Co on ma? zastanawiali się mieszkańcy królestwa ŻYCZLIWOŚCI. A maluch trzymał w ręce KRYSZTAŁ ŻYCZLIWOŚCI, który miał moc ratowania całego świata. Jak go użyć, zastanawiali się ludzie. Wreszcie pewien bardzo stary mieszkaniec królestwa zaproponował, żeby wrzucić ten kryształ do strumyka z którego wszyscy pili wodę. Tym sposobem, tłumaczył staruszek, każdy z nas napije się zaczarowanej wody i zły czar rzucony przez czarodzieja z królestwa NIEŻYCZLIWOŚCI minie. Całą noc trwała narada, ale nie wymyślono nic lepszego. Rano komisja złożona z nowego obywatela królestwa ŻYCZLIWOŚCI, jednej dziewczynki, jednego chłopaka, staruszka, psa i kota, wrzuciła kryształ do strumyka, który płynął przez środek królestwa. Do picia wody ze strumyka ustawiła się kolejka mieszkańców. Ludzie kłócili się ze sobą o pierwszeństwo w kolejce. Ale po łyku wody, wszyscy zaczynali się do siebie uśmiechać tak jak dawniej. Cichły kłótnie i spory. W wielkiej zgodzie ludzie rozchodzili się do swoich domów i zajęć. Kolejka ludzi stale się posuwała do przodu, bo każdy chciał znowu stać się Życzliwym. Na końcu kolejki, jako ostatni stał czarodziej z królestwa NIEŻYCZLIWOŚCI. Jeszcze trochę się wahał. TY TEŻ??? spytał go ktoś zdziwiony z kolejki. PRZECIEŻ WSZYSCY NIE MOGĄ SIĘ MYLIĆ, odpowiedział czarodziej, zostaję z wami.

Źródło: klasa 1B Szkoła Podstawowa EKOL

Plakaty graficzne zostały przygotowane przez uczniów z klasy 2ap i 2ag, kierunku technik grafiki i poligrafii cyfrowej na tydzień profilaktyki i promocji zdrowia pod opieką p.R.Orzeszek i p.W.Makowskiej.

Z pozdrowieniami M.Łopuska - pedagog szkolny